47. Kaliskie Spotkania Teatralne - 2007
6-12 maja 2007
Dyrektor festiwalu: Igor Michalski
JURY 47. KST
Beata Fudalej, Dorota Segda, Maciej Nowak, Krzysztof Rekowski, Rudolf Zioło
GRAND PRIX
Małgorzata Buczkowska za rolę Lisy w Blasku życia.
Ireneusz Czop za rolę Flinta w Blasku życia.
NAGRODY AKTORSKIE
Maria Maj za rolę Matki w Absyncie.
Magdalena Popławska za rolę Mirandy w Kalimorfie.
Marieta Żukowska za rolę Nastolatki w Blasku życia.
Piotr Jankowski za rolę Karola w Spaleniu matki.
Zdzisław Wardejn za rolę Ojca w Absyncie.
NAGRODY AKTORSKIE ZA ROLE DRUGOPLANOWE
Anna Sarna za rolę Carol w Blasku życia.
Michał Jarmicki za rolę Steve’a w Blasku życia.
NAGRODA ZA DEBIUT (wycieczka ufundowana przez firmę Renault)
Izabela Gwizdak za rolę Niny w Mewie.
NAGRODA KALISKIEGO OŚRODKA OKULISTYCZNEGO OKULUS
Małgorzata Kałędkiewicz za rolę Maszy w Mewie.
TEATR IM. W. BOGUSŁAWSKIEGO W KALISZU
Mewa Antona Czechowa, przekład – Natalia Gałczyńska, opracowanie tekstu i reżyseria – Grzegorz Wiśniewski, scenografia – Magdalena Gajewska, opracowanie muzyczne – Rafał Kowalczyk, ruch sceniczny – Tomasz Dajewski, reżyseria światła – Robert Łosicki
STOWARZYSZENIE TEATR ATELIER W KRAKOWIE
Kalimorfa wg Kolekcjonera Johna Fowlesa, przekład – Hanna Pawlikowska-Gannon, adaptacja, reżyseria i scenografia – Marek Kalita, opracowanie muzyczne – Piotr Domiński, współpraca sceniczna – Zelda Klimkowska-Woźniak, reżyseria światła – Piotr Pawlik
TEATR NOWY PRAGA i FABRYKA TRZCINY W WARSZAWIE
Elling wg scenariusza Axela Hellsteniusa, przekład – Halina Thylwe, reżyseria – Michał Siegoczyński, scenografia – Wojciech Stefaniak, kostiumy – Ewa Gdowiok, muzyka – The Calog, choreografia – Iwona Olszowska
LABORATORIUM DRAMATU W WARSZAWIE
Absynt Magdy Fertacz, reżyseria – Aldona Figura, scenografia – Katarzyna Paciorek, muzyka – Bartosz Chajdecki, realizacja wideo – Jan Dowjat
TEATR WSPÓŁCZESNY W SZCZECINIE
Na gorąco Michała Zadary wg scenariusza filmu Pół żartem, pół serio, reżyseria – Michał Zadara, współpraca dramaturgiczna – Kamila Paradowska, scenografia i wideo – Thomas Harzem, kostiumy – Julia Kornacka, ruch sceniczny – Tomasz Wygoda, światła – Ewa Garniec
TEATR POWSZECHNY IM. Z. HÜBNERA W WARSZAWIE
Miarka za miarkę Williama Shakespeare’a, przekład – Maciej Słomczyński, reżyseria – Anna Augustynowicz, scenografia – Marek Braun, kostiumy – Wanda Kowalska, muzyka – Jacek Wierzchowski, reżyseria światła – Krzysztof Sendke
TEATR IM. J. KOCHANOWSKIEGO W OPOLU
Baal. Siedem aspektów baalicznego odczucia świata wg Bertolta Brechta, przekład – Roman Szydłowski, reżyseria – Marek Fiedor, scenografia – Jan Kozikowski, muzyka – Tomasz Hynek, światło – Wojciech Puś
TEATR NOWY W ŁODZI
Plac św. Włodzimierza Ludmiły Razumowskiej, przekład – Jan St. Trzos i Waldemar Kotas, reżyseria – Tomasz Zygadło, scenografia – Grzegorz Małecki, muzyka – Jan Kanty Pawluśkiewicz
TEATR WYBRZEŻE W GDAŃSKU
Spalenie matki Pawła Sali, reżyseria – Michał Kotański, scenografia – Paweł Walicki
TEATR IM. S. JARACZA W ŁODZI
Blask życia Rebecki Gilman, przekład – Małgorzata Semil, reżyseria i opracowanie muzyczne – Mariusz Grzegorzek, dekoracje – Grzegorz Małecki, kostiumy – Violetta Jeżewska, reżyseria światła – Szymon Lenkowski
TEATR IM. S. JARACZA W OLSZTYNIE
Płatonow Antona Czechowa, przekład – Adam Tarn, reżyseria – Krzysztof Nazar, scenografia – Ewa i Andrzej Przybyłowie, muzyka – Janusz Stokłosa, światło – Tomasz Wert
Beata Fudalej
Absolwentka krakowskiej PWST (1989), aktorka Starego Teatru w Krakowie (1989-2003), gdzie zagrała m.in. w przedstawieniach Tadeusza Bradeckiego (Rękopis znaleziony w Saragossie W. Potockiego, 1992; Jak wam się podoba, 1993 i Miarka za miarkę, 1998, W. Shakespeare’a), Andrzeja Wajdy (Mishima Y. Mishimy, 1994; Słomkowy kapelusz E. Labiche’a, 1998), Krystiana Lupy (Malte albo tryptyk marnotrawnego syna R. M. Rilkego, 1991; Bracia Karamazow wg F. Dostojewskiego, 1990, 1999), Jerzego Jarockiego (Ślub W. Gombrowicza, 1991; Grzebanie wg S. I. Witkiewicza, 1996), Jerzego Grzegorzewskiego (Tak zwana ludzkość w obłędzie wg S. I. Witkiewicza, 1992; Dziady – dwanaście improwizacji wg A. Mickiewicza, 1995), a także Giovanniego Pampiglione (Venezia, Venezia wg C. Goldoniego, 1993), Rudolfa Zioły (Burza W. Shakespeare’a, 1997). Zagrała także w filmie A. Wajdy Wielki Tydzień i w jego spektaklu telewizyjnym Noc czerwcowa J. Iwaszkiewicza. Współpracowała z Martą Mészáros w filmie (Córy szczęścia), teatrze (krakowski Teatr Bagatela, Tramwaj zwany pożądaniem T. Williamsa), telewizji (Edith i Marlene Mészáros i Pataki). Wykłada w krakowskiej PWST.
Laureatka Festiwalu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu (1989), Festiwalu Komedii Talia w Tarnowie za rolę Mariany w Miarce za miarkę Shakespeare’a (1998), Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej za rolę w Grzebaniu Jarockiego (1996). Od roku 1999 występuje w zespole Teatru Narodowego.
Maciej Nowak
Historyk sztuki, w latach 2000-2006 dyrektor naczelny i artystyczny Teatru Wybrzeże w Gdańsku, od 2003 dyrektor Instytutu Teatralnego im. Z. Raszewskiego w Warszawie, zajmującego się dokumentowaniem polskiego życia teatralnego, jego promowaniem w Polsce i poza jej granicami, ochroną pamiątek teatralnych, wspieraniem teatralnego ruchu wydawniczego i informowaniem na temat bieżących wydarzeń teatralnych. Redaktor naczelny „Ruchu Teatralnego”. Odznaczony medalem Gloria Artis – Zasłużony Kulturze (2005).
Krzysztof Rekowski
Absolwent Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej i Wydziału Reżyserii krakowskiej PWST (2002), założyciel Teatru Studenckiego „Chichot” i alternatywnego Teatru Dwunastu Braci. Ma na swoim koncie wiele cieszących się sukcesem inscenizacji – Zimę pod stołemR. Topora w krakowskim Teatrze Ludowym, Zwyczajne szaleństwa P. Zelenki w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku (2003), Merylin Mongoł N. Kolady i Żabią królową Kerstin Specht w Teatrze im. Kochanowskiego w Opolu (2005), Porucznika z Inishmore M. McDonagha w szczecińskim Teatrze Współczesnym (2004), Dialogi o zwierzętach A. Żelezcowa w Teatrze Jeleniogórskim (2004), Chiny M. Reczka we wrocławskim Teatrze Polskim, 147 dni R. Bolesto w Teatrze Powszechnym w Warszawie (2005). Współpracował także z Laboratorium Dramatu, realizując m.in. Urojenia P. Jurka, spektakl prezentowany na festiwalu Reminiscencje Teatralne 2006 w Krakowie.
Dorota Segda
Absolwentka PWST w Krakowie, od 1987 jest aktorką krakowskiego Teatru Starego, występowała również w Teatrze Narodowym w Warszawie. Twórczyni wielu ważnych kreacji aktorskich, m.in. Salomei w Śnie srebrnym Salomei J. Słowackiego w reżyserii Jerzego Jarockiego (1993), Małgorzaty w Fauście J. W. Goethego w reżyserii Jarockiego w Teatrze Starym (1997) i Racheli w Weselu S. Wyspiańskiego w reżyserii Jerzego Grzegorzewskiego w Teatrze Narodowym (2000). Popularność zdobyła rolami filmowymi i telewizyjnymi, m. in. tytułową rolą w filmie Faustyna J. Łukaszewicza, w filmie Tato M. Ślesickiego oraz serialu Na dobre i na złe. Zdobywczyni wielu nagród aktorskich, m.in. nagrody im. S. Wyspiańskiego dla młodego aktora na XXIX Kaliskich Spotkaniach Teatralnych za rolę Cecylii Cardew wBądźmy poważni na serio O. Wilde’a w reż. K. A. Hayes (1989).
Rudolf Zioło
Absolwent filologii polskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz wydziału reżyserii dramatu w leningradzkim Instytucie Teatru, Muzyki i Kinematografii (1982). Reżyserował dla Teatru Starego, Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie oraz Teatru Powszechnego im. Zygmunta Hübnera w Warszawie. Od 2003 związany z zespołem artystycznym Teatru Wybrzeże w Gdańsku, od 2005 z Teatrem Powszechnym im. Z. Hübnera w Warszawie. Autor wielu nagradzanych spektakli, m.in.: Psiego serca M. Bułhakowa (1983), Republiki marzeń B. Schulza (1987), Snu nocy letniej (1992) oraz Burzy (1997) W. Shakespeare’a. W Teatrze Wybrzeże przygotował m.in. Woyzecka G. Büchnera (1995) i Noże w kurach D. Harowera (2003). Laureat nagrody im. Leona Schillera (1987). Wykładowca na Wydziale Reżyserii Dramatu w krakowskiej PWST.